Verlossing

Zo zeg het is alweer een week geleden dat ik intens wanhopig was.

Vorige week ging het weer een stapje achteruit met Arno. Hij moest zijn zuurstof verhogen en zelfs naar de overkant van de kamer lopen was inspannend. Zijn saturatie was 'waardeloos' zoals hij dat zelf zei. Een schepje erbovenop waren de longbloedingen. Deze begonnen donderdag.
Ik had een systeem bedacht om de bloeding een cijfer te geven, zodat ik weet in wat voor mate de bloeding is. Het was een 6. Vrijdag bij het hoesten was er ook bloed, een 4. Zaterdag begon de dag met een 8... De bloeding hield de hele dag aan werd niet echt minder dan een 7.
Ik ging naar boven, plofte op mijn knieen en zei: 'Ik kan niets anders meer dan wanhopig zijn. Ik kan en wil U niets meer vragen. U weet wat ik U gevraagd heb, dat is verlossing. En daar bedoel ik niet mee 'dood' maar leven hier beneden! Ik voel me alleen maar boos op U'. Het speet me, want ik had altijd veel steun ervaren van Hem, maar het ging dit keer echt niet.

Voor het eerst zag ik ook intense onzekerheid bij Arno. De arts in het Hagaziekenhuis wilde hem opnemen. Maar Arno wilde niet. Het is pasen, ze doen helemaal niks, komen niet langs. Proppen je vol met antibiotica waar hij al jaren resistent voor is, kan niet slapen, vervelende bijwerkingen. Hij had net wat toename van gewicht 63 kg en een betere conditie, dit moest niet weggenomen worden nu, dan had hij nog minder kans dat het goed ging met de operatie.
Hij was zich bewust dat hij een zeer hoog risico nam door zo hevig bloedend thuis te blijven, maar toch gedaan. Een uur later nadat we eindelijk naar bed waren gegaan... het verlossende telefoontje....

Een paar weken geleden schreef ik dat ik het een en ander las over het lijdensverhaal, omdat pasen vorig jaar zo'n stuk eerder was. Dat ik er moeite mee had om het te lezen en te horen. Ik had besloten om alleen maar naar het verlossingsverhaal te luisteren en in mijn oren te knopen, proberen te geloven dat het voor ons ook was.

Het is nu geen verhaal meer, het is echt, het is het moment van verlossing geworden. Pasen zal nooit meer hetzelfde zijn voor mij. Het wordt een gedenkwaardige periode elk jaar weer. Vanaf witte donderdag tot de dag van opstanding. Amen.