Thuis

We zijn weer thuis. Vannacht lekker naar huis gereden, genoeg zon gezien. Ondanks dat we erg moe waren is het ons gelukt in 1 keer naar huis te rijden. Veel afgewisseld. Maar om nog even in de hogere sferen te blijven, geef ik nog even wat meer foto's van de estafette. Wat heerlijk al die reacties van jullie, kunnen we er nog even langer van genieten. En Carolien, jij hebt het ook onwijs goed gedaan.


Hier loopt de gang een rondje over de baan, tactiek bespreking:


De foto's zijn helaas een beetje klein, maar hier start Henk op de buitenste baan:


Het stokje wordt perfekt overgegeven aan Arno. De Zweed is dan al weg.


Maar daar rent Arno de Zweed voorbij als een haas. Naar Andre en ook daar wordt het stokje perfekt overgegeven.


Hier heeft Andre het stokje aan Martijn gegeven en die zweeft weg.


Hier finished Martijn.


Wat een team.

GOUD

Weeer wat een dag, wat een dag.

Maar Arno ging als een speer, het ging geweldig. Zie onderstaande:











Goud voor bal werpen
Zilver voor verspringen (weeeeer van die fin verloren .....)
Zilver voor de 100 meter. ( Een hele goede prestatie. Na Martijn. Ze deden het beide onwijs goed. Twee CF-fers op 1 en 2, kijk ze trots kijken)
En goud voor de estafette, ze vlogen over de baan.



Ik ben zo trots, ik ben zo trots op m'n mannetje.

1e plak is binnen

Wat een dag, wat een dag.
Hartstikke vroeg opstaan en eten. Gelukkig is badminton binnen, want het is ook hier in Zweden erg heet!

Arno moest direkt spelen tegen Zweden en dat ging gesmeerd. Maar toen moest hij tegen de kampioen die uit Finland komt en dat was onwijs zwaar. Hij speelt goed, maar conditioneel komt hij toch echt tekort, dat is ook waar hij het meeste op getraind heeft. Maar helaas, door van hem te hebben verloren, lag hij meteen uit de pool, geen medaille. Dat was even slikken, vooral toen hij de andere winnaars van de andere pools zag spelen, had hij zilver kunnen winnen. Ja, pech kun je ook nog hebben.

De dubbel finale speelde hij met Andre weer tegen Finland en tegen dezelfde fin en daarmee hebben ze zilver gehaald. GEFELICITEERD.

Daarna voetbal.....
De eerste helft keken we op onze kamer, wat waren ze aan het heibelen, zeg.
De tweede helft in ons Holland huis ;-))
Spannend!!!!!!!

GEWONNEN.

Iedereen ons feliciteren, ons clubje helemaal uit ons dak. Wat kunnen wij feesten zeg.

Toen Midsummer feest. Traditioneel dansen.
Heerlijk eten.

Eindelijk terug naar het hotel, plof, eindelijk rust.
Wat een dagen joh, zo.

Morgen nog zo'n eentje, dan wordt het atletiek.

Het is begonnen

Hier zijn een paar foto's van ons avontuur:


Onderstaande is nog van ons huisje en auto in Dwegter (Duitsland).



Nu moet je niet denken dat deze auto van ons is (helaas), maar dat is de sponsorbijdrage van Athlon!



Vandaag beginnen de EHLT games officieel.

Maar gisteravond was er voor de nederlandse club een barbeque aan het meer georganiseerd. Iedereen was er, wat een enorme club. Het was een hele gezellige en mooie avond. We hebben het getroffen in Zweden, dit weer hebben ze niet altijd. Pieter heeft ons ook nog een prachtige pet gegeven, deze zullen we vanavond bij het defile allemaal opdoen.



Er was ook nog een emo-momentje. Twee rijstballonnen werden opgelaten voor de getransplanteerden die zijn overleden. 1 Ballon ging zijn eigen gang, bijna in het water en daarna in de boom. Maar de tweede rees ver omhoog en verdween achter de horizon.







Er waren wat mensen behoorlijk geemotioneerd.


Gister zijn dan ook de andere nationaliteiten binnengestroomd. Niet alle nationaliteiten zitten in dit hotel. Maar de engelsen duidelijk wel, want vanmorgen was er ... bacon and eggs. Het ontbijt is heel goed hier, heel uitgebreid.

Arno heeft vandaag hardgelopen, we hebben de atletiekbaan bekeken. En om 16.00 uur gaat het dan echt beginnen.

Ik doe mijn best jullie op de hoogte te houden, maar je wordt nogal geleefd hier, dus slapen, eten, sporten + extra. Ik doe mijn best, foto's blijf ik maken.

In Zweden

Gister zijn we in Zweden aangekomen.
We zijn vrijdag vertrokken naar een Landal Green Park in Duitsland om zo de eerste kilometers erop te hebben zitten. Na een hele drukke tijd thuis, kwamen we in een oase van rust. Het was nog lekker koel, maar prachtig weer. Midden in het bos tussen de dennebomen die zo'n heerlijke ruis geven als het wat waait. Ik heb in tijden niet meer gewoon een boek gelezen overdag. Heerlijk geslapen, gerust en ingespannen. Het is zo druk in Abcoude. Altijd wel lawaai. In huis is het niet goed geisoleerd dus daar is het zweten geblazen als het warm weer is. Dit hebben we nu mooi ontweken. We hebben veel gewandeld en het een en ander aan sport gedaan.

Maandag vroeg vertrokken we naar Zweden. Druk in Duitsland, rustig in Denemarken, prachtige bruggen en Zweden, dat reed helemaal gemakkelijk. Mooi weer. Lekker airco aan, auto reed geweldig en lekker hard, want we hadden een wedstrijd te zien !!!!!
We zouden het nooit redden voor 16.00 uur in het hotel. Dus maar op de radio in de auto het verslag van Nederland - Slowakije in het Zweed horen, hahaha. "Is er nou gescoord? Robben, ze zeggen Robben, nee nu zeggen ze Sneijder. Muziek, zouden ze nog een keer verslag geven. Ja ze zeggen weer wat... versta er werkelijk helemaal niets van." Dat was wel heel komisch.

In het hotel stond er gelukkig een reservering voor ons (we hadden later 2 nachten extra gereserveerd). Om de hoek hoorde ik gejuich en een en al oranje, dus daar zou je de wedstrijd kunnen zien. Ik keek stiekem om het hoekje en daar zaten allemaal mensen in het oranje... Carolien kwam op ons af, bleek dat bijna heel de H2O groep daar al zat. Ze waren al dagen hier, sommige zelfs al een week... Nou wij maar snel aan schuiven in ons gekleurde kloffie dat niet oranje was. We hebben de tweede helft gezien. Wel een flinke omschakeling hoor, na ruim 9 uren in de auto te hebben gezeten, tussen die juigende menigte met hun waves en fuginogwat (ik weiger te onthouden hoe die dingen heten). Maar Nederland heeft gewonnen. Vrijdag hopen we ze te kunnen zien, dan heeft Arno badmintonnen.

Na al die heerlijke 'koele' dagen, terwijl het in Nederland zo warm is, komen we toch in een kamer..... HEET. Dit ging niet goed, we raakten oververhit, onder het platte dak, temperatuur wilde om 0.00 uur niet onder de 26 graden, met airco en ventilator. We zijn om 01.00 uur verhuisd naar een andere kamer, en hebben nog wat uurtjes geslapen. Hopelijk krijgt Arno het voor elkaar om uitgerust te zijn voor zijn grote prestaties. We worden meteen al behoorlijk geleefd. Gister hoorden we dat er vanavond een barbeque is. En nu net hoorden we dat Arno zich moet inschrijven voor de spelen. Woensdag is de opening en vrijdag heeft Arno badmintonnen en zondag atletiek.

Rest volgt. Incl. foto's, maar die moeten nog gemaakt worden.

Groetjes Regina

naar Zweden

Hallo allemaal,

er gaat weer het een en ander gebeuren dus schrijven we weer regelmatig op onze blog.
Arno op de zijne (klik aan bij link) ik op de mijne.
We gaan binnenkort naar Zweden waar EK hart/lung transplantgames gehouden gaan worden. Arno is hard aan het trainen.
En sssst hij wordt volgende week zondag .... een rond getal lees maar op zijn blog.

Groetjes Regina

In de startblokken

Het is alweer bijna een jaar geleden dat we een heftige verandering in ons leven meemaakten. Arno kreeg nieuwe longen...

Deze dag was vorig jaar zo ongeveer de slechtste dag die we mee hadden gemaakt met CF. Het ging wel slecht qua ziekte, maar bij mij speelde vooral de wanhoop die dag, 'hoeveel kan een lichaam nog hebben, hoeveel kunnen zijn longen nog hebben?' Ze bloedden die dag constant, het stopte niet.

Al de jaren van stress en druk en ziekte en spanning en verdriet heeft zijn weerslag het afgelopen jaar wel gehad. Met name bij mij. Het heeft heel wat maandjes geduurd voordat ik weer een beetje kon functioneren.
Arno is het jaar heel rustig ingegaan, hij heeft me enorm bijgestaan toen ik bijna niks kon.
Rustig heeft hij opgepikt waar hij geëindigd was. Hij traint de F-jes en E-tjes weer bij voetballen, rent met ze mee.

Maar vooral heeft hij sporten weer opgepakt. Badmintonnen en nu atletiek.


(Hier heb ik hem gespot tijdens joggen in de winter...)

Heel langzaamaan, wordt het steeds serieuzer en gaan we naar Zweden waar hij mee doet aan de Europese hart en long transplant games.
Nu op dit moment staat hij in de startblokken! Letterlijk.

Een jaar geleden kreeg hij in het ziekenhuis een kaart met een soortgelijke foto van iemand die hem niet kent maar ook getransplanteerd was. Ik heb een klein stukje geschreven over deze kaart in mijn blog over hoe toepasselijk deze kaart was op ons leven. Dit was een droom van ons beide dat Arno dit ooit zou gaan verwezenlijken, en ziehier ... het kan!

Natuurlijk heb ik ook dromen voor mijn eigen leven en ook daarvan zijn wat uitgekomen. Na 35 jaar hormonenzalf smeren ben ik van de cortisonenzalf af!!! Onder begeleiding van dermatologie in het UMCU.
De stress is uit mijn lichaam aan het gaan en mijn huid wordt steeds gezonder. Zelfs pigmentvlekken gaan weg en mijn handen krijgen enigszins een egale bruine kleur. Maar dat is een fijn detail van alles, want wat veel belangrijker is: de jeuk is weg!! De jeukaanvallen waren vaak niet te houden, ik stond te huilen onder de koude douche. Al een jaar niet meer extreme jeukaanvallen gehad! De allergie is behoorlijk afgenomen, ik zit nu zelfs niet te snotteren van de pollen in het voorjaar!

Het grappige is dat ik nu wel protopic smeer. Dit is tacrolimus met bijenwas. Zowel Arno als ik gebruiken dus anti-afstootmedicatie. Maar hee het werkt voor ons beiden.
Langzaamaan komen er meer dingen op mijn pad en ik ga door met dromen uit laten komen. Ik hoop en verwacht nog veel meer, voor mij, voor Arno en voor ons beide.
Deo Volente!

Dank voor al jullie meeleven en steun en aandacht. Het heeft flinke impact gehad op ons maar ook op vele van jullie.

Hartelijke groet,
Regina

Ps We hebben het afgelopen jaar wat transplantaties gevolgd van mensen via blogs en cfcafe en longtransplantie.nl. Elke keer waren we geschokt als het slecht afliep. Wat een strijd kan het nog zijn na de transplantatie en/of is het! Mijn medeleven gaat uit naar de nabestaanden.
Ook zijn er mensen bij die diep moesten gaan maar het wel gered hebben en dan voel ik vreugde voor ze.
Of een dubbele longtransplantatie ooit gemakkelijker wordt... misschien als er meer donoren zijn, waardoor mensen sneller op de wachtlijst kunnen komen, zodat ze niet zo ziek hoeven te worden als nu.
Mensen, weet dat als je nog geen donor bent, dat je levens kunt redden door organen te geven. Misschien met jou organen krijgen we wel nieuwe Mozarts, Rembrandts, zuster Theresa's, Einsteins, voetbaltrainers ... elk nadeel heb z'n voordeel

Onder constructie ?

Na heel wat jaren onder hoogspanning geleefd te hebben, heeft mijn hoogspanningskabel het een aantal maanden geleden begeven. Het was in de loop der jaren onder een steeds hoger voltage geraakt en op een gegeven moment was de kabel van de hoogspanningsmast geknapt. Het lag nog in het gras na te zoemen en er schoten elektrische schokken vanaf, maar de kabel kon met geen mogelijkheid terug aan de hoogspanningsmast. Het wilde alleen weer functioneren als het een gezonde levenslijn werd. Zo, dus na heel wat maanden onder constructie te zijn geweest, heb ik nu een prachtige gepolijste zilveren draad dat door mijn leven loopt. Een redelijk gezonde man die morgen een badmintontoernooi heeft en wekelijks (in de toekomst vaker) aan het joggen is. Geen enkel probleem met de longen!

Ik heb een certificaat gehaald voor leerling edelsmid. Een zilveren ring was de opdracht. Ik werk veel met zilver ..
Ook heb ik een foto-tentoonstelling gehad in het atelier, waar veel positieve reacties op zijn geweest en er hangen zelfs een paar foto's bij andere mensen thuis. Hele mooie oppeppers allemaal.

Toekomst, toekomst, toekomst. Het gaat goed.

Groetjes Regina